Op 7 juli 1892 kwamen zes zusters van de “Congregatie der Arme Zusters van het Goddelijke Kind“ uit Amsterdam voor de pas te vormen ”Voorzienigheid van Ulft” naar Ulft toe.
De zusters zullen hier een leer-brei en naaischool opzetten.
De zusters werden eerst gehuisvest in het huisje van Nazareth, dat stond op de plaats waar nu Tattoo Henny en de Turkse kapper zitten.
Maar dat huisje werd al spoedig te klein en men begon te denken aan een nieuw klooster op de huidige plek.
De eerste werkzaamheden aan het nieuwe klooster begonnen in 1901 en in januari 1902 werd het klooster met school ingewijd en op 1 februari werd de school in gebruik genomen.
Een van de lokalen in de school was in gebruik als bewaarschool.
Weldra bleek dat de school zo druk bezocht werd, want de kinderen kwamen niet alleen uit Ulft maar ook uit b.v. Voorst, dat de klassen zo vol waren dat men besloot om in demoestuin van het klooster een nieuwe bewaarschool te bouwen.
En zo werd het ook uitgevoerd: een fraai nieuw gebouw achterin de kloostertuin aan de rand van het haast open veld, het sloot de tuin (met speelplaats) als het ware af met aan de overkant het klooster en rechts de (toenmalige) kerk en links stond vroeger het St. Jozefgebouw, nu staan er appartementen.
Het schooltje had een ruime dubbele voordeur in een portaal, daarachter een brede gang met aan de muren de kapstokhaken, links en rechts een lokaal en aan het eind van de gang en een uitbouwtje de wc-tjes.
De nieuwe bewaarschool (voor jongens en meisjes) werd op 1 maart 1911 ingewijd door pastoor Hoorneman.
De bewaarschool had 2 lokalen. Het linkerlokaal (waar nu de bar staat) was de eerste klas. Het rechterlokaal (nu oefenruimte) was de tweede klas.
De schooltijden waren gelijk aan de andere scholen, dat was makkelijk want dan konden de oudere kinderen de kleuters mee naar huis of school nemen.
Om 9.00 uur luidde Zr. Cantia in het portaal de schoolbel en om 12.00 uur was de morgen voorbij.
´s Middags was er dan nog school van half 2 tot half 4.
Het was een echte bewaarschool, de dingen die er gedaan werden waren o.a., het uitpikken van plaatjes uit oude reclamefolders van de DRU en Becking en Bongers, en als er plaksel was dan werden de plaatjes opgeplakt. Ook kwamen er soms repen gekleurd papier van de drukkerij en dan werden er muizentrapjes of matjes van gevlochten. Een andere bezigheid was langs het lijntje borduren, ook werd er gezongen en veel gebeden.
Er werd niet gespeeld eenvoudig omdat er geen speelgoed was. Met het speelkwartier konden de kinderen op de speelplaats spelen.
Coba
Wie kende Coba niet?
Zij was geen non maar als kind in het tehuis voor verlate meisjes gekomen en omdat ze geen familie had is ze tot haar dood in het klooster gebleven. Een vrouwtje, klein van stuk vormde samen met zuster Cantia, ook klein van stuk, de leiding van de bewaarschool.
Coba was de “plasjuffrouw” ze hielp de kleuters met de broekjes omlaag en weer omhoog. Een opbeurende baan.
Oorlogstijd
Ook de oorlog ging niet ongemerkt aan de bewaarschool voorbij.
In het begin van 1944 bleef de school enkele maanden gesloten wegens gebrek aan hout en kolen. Op 30 september 1944 moesten de zusters de bewaarschool afstaan aan de Duitsers die van de lokalen een werkplaats en een magazijn van maakte.
Na de bevrijding in april 1945 werd de bewaarschool gebruikt om slachtoffers van kamp Rees te verzorgen. De mensen moesten ontsmet en ontluisd worden en hun wonden werden behandeld.
Foto uit 1944: er is aan de buitenkant van het gebouw nauwelijks iets veranderd
Vernieuwing
Door de babyboom na de oorlog steeg het aantal kleuters zo sterk dat er een derde lokaal in het St. Jozefgebouw er bij kwam. Op de plaats van het derde lokaal zit nu Tattoo Henny. Toen in 1956 de overheid de bewaarscholen gingen subsidieerden werd de naam in kleuterschool veranderd.
Nog steeds groeide het aantal kleuters zo sterk dat men besloot om een nieuwe kleuterschool met 4 lokalen er bij te bouwen. Samen met de bewaarschool waren dat dus zes lokalen
Eind jaren zestig daalde het aantal kleuters zodat 4 lokalen genoeg waren.
De bewaarschool werd toen gebruikt voor gymnastieklessen aan de kleuters.
Ook werden in de jaren 1973/74 Discussieavonden voor de jeugd gehouden.
Toen de bewaarschool niet meer nodig was voor de gymnastieklessen voor de kleuters, besloten de zusters het gebouw te verkopen.
ULVETE
De volksdansgroep Ulvete zocht onderdak voor hun activiteiten en klopte bij de gemeente aan. De gemeente kocht de oude bewaarschool en na een interne verbouwing werd op 15 mei 1976 gebouw betrokken door Ulvete. Er werd er niet alleen gedanst maar er werd ook nog gezongen door het koor Ulvete-Amudai.
Door gebrek aan onderhoud zag de bewaarschool en het klooster er haveloos uit.
In der jaren negentig ging het gerucht in Ulft de ronde dat het klooster en de bewaarschool gesloopt zou worden.
Maar het klooster werd gered doordat er een sociaal-cultureelcentrum “De Sluseborch” in kwam en het werd op Gemeentelijke Monumenten lijst gezet.
Maar voor de oude bewaarschool werd nog een oplossing gezocht.
De historie van ons verenigingsgebouw werd ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van het gebouw opgetekend door Gert Wanders.